Πρώτη φορά, φαίνεται, την παρατάει άνδρας, ο γιος της κι όχι μόνο αυτό, αλλά τις άφησε και όλα του τα έπιπλα, ναι όλα και ήταν καινούργια σε σχέδια από μεγάλα καταστήματα του εξωτερικού : https://www.moebel.de . Ήταν προσκολλημένη πάνω του, τώρα της τον πήρε μια άλλη γυναίκα, με τα δικά της έπιπλα, τον δικό της καναπέ, νιώθει ότι έκλεισε ένας κύκλος της ζωής της, έχει φοβίες. Γεννήθηκε με την ομπρέλα στο χέρι, έζησε μιαν άνετη οικογενειακή ζωή, στοιχηματίζω πως δεν έχει πάει ποτέ μ άλλον άνδρα… σε άλλον καναπέ.
Εκείνη σηκωνόταν από το κρεβάτι της, ίσιωνε αμήχανα πότε τα μαλλιά της, πότε τη φούστα της, δεν έπαιρνε την πρωτοβουλία να δώσει συνέχεια στη συζήτηση και τότε λύγισε ένα βλέμμα. Να μεταδίδει, αυτό που είναι, αμετάδοτο; Κάθε φορά που θα τα λέω, θα φεύγει, θα χάνεται και κάτι, ένα από τα όμορφα διακοσμητικά τραπεζάκια Ό,τι ζήσαμε το ζήσαμε και πάει, χάθηκε. Βρεθήκαμε πάνε σε κρεβάτια με καθαρά σεντόνια.
Έτσι επαναλάμβανε, σαν να ‘θελε κι ο ίδιος να δεθεί με τα λόγια του. Βουβοί παραδόθηκαν στις αναμνήσεις τους, καθισμένοι γύρω από καινούριο τραπέζι, καθώς το αεροπλάνο επιτάχυνε στο διάδρομο κι άρχισε να παίρνει ύψος και να κατευθύνεται, αντίθετα στον καιρό, πάνω απ’ την ακτογραμμή του Λονγκ Μπιτς κατά τον Ατλαντικό, ίσια προς τα κει που χιμούσαν κάτασπρα γιγάντια κριάρια.
-
προσφατα
βιβλιοθηκη
αντικειμενα
Πρόσφατα Σχόλια
- Μαρία Καζαριάν on Περιήγηση στην έκθεση με τα επιπλα
- Κώστας Παπανικολάου on Κοίταξα προς τις συνθέσεις τοίχου
- Λεδάκη Χρύσα on ελάχιστα λεπτά για την είσοδο στην εποχή με τα φθηνα επιπλα
- Ραμόνα Βλαντή on Τα επιπλα λαμια που είχε δει νωρίτερα
- Ελισάβετ Σπανού on μια βοήθεια για τα έπιπλα
One Response to Ενα μαξιλάρι για τον καναπέ του άλλου!